Milenaya yazdığın mektupları
tekrar tekrar okudum. Özellikle de “gelme, bir gün gerçekten ihtiyacım
olduğunda ve senden gelmemi istediğimde, hemen geleceğin umudu kalsın bende”
kısmını. Bu satırları her zaman; hiç gitme burada kal şeklinde okumuşumdur. Artık
farklı bir yerden okuyorum bu satırlarını, o yüzden kafamda deli sorular var.
Mesela Bilge Karasu’nun “istediği için tek başına durabilmek” cümlesini bilirsin.
İhtiyaç duymamak muhtaç olmamak, yalnızlığa itileceğini bildiğin için
yalnızlığı tercih ediyormuş gibi yapmak ya da gerçekten tercih etmek. Neyse
sevgili Kafka bunlar üzerine daha çok düşünülmesi gereken derin mevzular, zaten
çözüm şimdi gelmese daha iyi çünkü yine gitmek zorunda kalacak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder