24 Nisan 2016 Pazar

İlacımız Birlikte Olmak Ama Ben Tedaviyi Reddedeceğim Galiba



İktidar nedir diye sorduğunda hoca kurumlar sosyolojisi dersinde, derin bir sessizlik olmuştu sınıfta. Sessizliğin nedeni yanlış bir şey söylememekti sanki o zaman, ama sonra sonra fark ettim ki iktidarın ne olduğunu iyi tanımlıyordu 50 küsur sosyoloji birinci sınıf öğrencisinin sessizliği. Yıllar yıllar içinde iktidarlar sesimizi kısmaya devam etti, okudukça kısıldı sesimiz, öğrendikçe azaldı kalabalığımız. Öğrenemeyenlerin elendiğini düşündükçe yalnız kalıyorduk merdivenin üst basamaklarında. Eğitim yukarı doğru merdiven basamaklarını çıkmaktı ya, tepedeki yalnızlıktı ya bilmek. Bilgi güçtü ya.

Sıralardan kalkıp, fena olmayan notlar ve ortalamanın üzerinde birkaç kelam ederek masa etraflarında öğrenim hayatına devam ederken daha da hissettik iktidarı. Daha sarhoştuk bu sefer, iktidar muhatap alıyordu arada bizi. Ulan dedik iktidara bak…, yoksa…, biz… Evet iktidar bizi muhatap alıyordu. Bazen de değildi bu. Bizsiz ya da bize saldırmadan var edemiyordu kendini. Tam bu noktada ontolojik ve epistemolojik nedir sorularını hatırladım yine lisansın ilk yılında derste hocanın sorduğu. Yine derin bir sessizlik içindeydi sınıf. Sessiz sessiz var olmaktı sanki ontoloji, epistemolojik olan ise susmaktı.

On senededir bir şeyin peşinden koşuyorum. Koşmuyorum da aslında o sabit bir yerde duruyor, ben onun önce elinden tutmak sonra da içine girmek istiyorum. Tam bu noktada Zenon geliyor aklıma. Ulan Zenon tamam okun hareket etmeye zamanı yok da niyeti var kardeşim. Ok hareket etmeye niyetli, hareket etmek için elinden geleni yapmış, dört sene lisans, üç sene yüksek lisans yapmış bu ok. Neden bu hareket bu kadar imkânsız Sayın Zenon. İktidar mı istemiyor hareket etmesini. Ayrıca ben bir A kişisi olarak sonsuz sayıda mesafe gitmişim, tamam yolculuk da tamamlanmasın ona da diyeceğim yok. Bu yolculukta ne yer ne içerim. Bunun da cevabını ver Zenon abi, hareket illüzyondan ibaret de hokkabazlık karın doyurmuyor be abi.


Delirmeler hattında kaçak yolcu olarak başladığım bu seyahati son durağa gelmeden bitirmek niyetindeyim. Belki birisi bizi örnek falan alır hayatının saçma bir yerinde, ne bileyim ya da sıkıldım aynı koltukta gitmekten. Önümüzdeki durakta ineyim ben.